
źródło: www.e-karpacz.pl
Równia pod Śnieżką (1350–1450 m n.p.m.) – płaskowyż w Karkonoszach. Równia rozciąga się na powierzchni 9 kilometrów kwadratowych po polskiej i czeskiej stronie, na wysokości od 1350 do 1440 metrów n.p.m. Większa części równi porośnięta jest kosodrzewina i pokryta torfowiskiem. Tutaj swój bieg zaczynają Łomniczka, Łomnica, Upa oraz Biała Łaba. Teren objęty jest ścisłą ochroną, przecinają się tutaj szlaki prowadzące ze Szklarskiej Poręby na Śnieżkę, czyli tzw. Główny Szlak Sudecki oraz z Karpacza.
Położona na wierzchowinie Śląskiego Grzbietu i rozciągająca się po polskiej i czeskiej stronie Karkonoszy, na wysokości od 1350 m do 1450 m n.p.m. Popodcinana jest kotłami polodowcowymi: Kotłem Małego Stawu od strony północno-zachodniej, Białym Jarem od strony północnej, Kotłem Łomniczki od strony wschodniej, Kotłem Upy (czes. Úpská Jáma) od południowo-wschodniej strony. Od zachodu wcina się w nią Dolina Białej Łaby. Większą część równi zajmują torfowiska z kosodrzewiną. Znajdują się tu torfowiska wysokie osiągające średnicę 50 metrów. W najszerszym miejscu, które jest najbardziej podmokłe, równia ma prawie 3 km długości. Nad równią wznoszą się kopulaste wierzchołki: Śnieżka (1602 m), Smogornia (1489 m) po polskiej stronie, a po stronie czeskiej Studniční hora (1554 m) i Luční hora (1555 m).

Schronisko Dom Śląski – źródło: www.e-karpacz.pl
Schronisko Dom Śląski stanowi ostatni przystanek na trasie Karpacz – Śnieżka i innych szlakach prowadzących na najwyższą górę Sudetów. Historia Śląskiego Domu jest nieco burzliwa. W XIX wieku zbudowano po stronie polskiej pierwszy budynek przeznaczony dla turystów, który miał być konkurencją dla schroniska znajdującego się po południowej stronie gór, wówczas habsburskiej. Domniemywa się, że pierwszym pożar, którego wynikiem było całkowite spłonięcie zabudowań, można przypisać właścicielowi konkurencyjnego schroniska. Już w 1904 wybudowano, na dawnym miejscu, kolejny budynek. Obecny kształt schronisko Dom Śląski przyjęło w 1922 roku. Schronisko przyjęło kształt typowy dla niemieckich budowli tego typu, a wnętrze zostało zaprojektowane w stylu alpejskim. Początkowo przeznaczone było dla około 100 gości, w tej chwili dysponuje 72 miejscami noclegowymi i około 150 miejscami konsumpcyjnymi w głównej sali schroniska.
Przy schronisku znajduje się najwyżej położony Ośrodek Narciarstwa Biegowego. Wytyczone zostały trasy, z których najdłuższa ma 14 kilometrów. Schronisko dysponuje wypożyczalnia sprzętu narciarskiego, oraz wyszkoloną kadrą instruktorską. W schronisku organizowane są również obozy dla dzieci i młodzieży. W pobliżu schroniska uprawia się również narciarstwo zjazdowe, można korzystać z systemu narciarskiego Kopy. Latem schronisko staje się stacją tranzytowa dla turystów udających się na Śnieżkę.