szczyty w karkonoszach
Czarna Kopa (niem. Schwarze Koppe, czes. Svorova hora) to karkonoski szczyt znajdujący się na Czarnym Grzbiecie, pomiędzy Sowią Przełęczą a Śnieżką. Wysokość wierzchołka: 1407 m n.p.m. Przez szczyt przebiega granica między Polską i Czechami oraz szlaki turystyczne:
- niebieski – Dom Śląski – Skalny Stół
- czerwony – Śnieżka – Sowia Przełęcz
Na Czarną Kopę warto wybrać się z Karpacza czarnym szlakiem przez Sowią Dolinę do Sowiej Przełęczy, i dalej szlakiem czerwonym lub niebieskim na Czarną Kopę – wędrówka zajmuje mniej więcej 2,5 godziny. Jeżeli poczujesz się zmęczony, w pobliżu Czarnej Kopy, po czeskiej stronie znajduje się schronisko Jelenka.
Źródło: www.karkonosze.pl
Kopa (niem. Kleine Koppe) to karkonoski szczyt (1377 m n.p.m.), w sąsiedztwie Śnieżki – Kopa jest niewielką wyniosłością na Równi pod Śnieżką. W pobliżu Kopy położone jest schronisko Dom Śląski. Z tego miejsca wędrówka na Śnieżkę – najwyższy szczyt Karkonoszy – zajmuje około godziny. Wejście piesze z Karpacza na Śnieżkę zajmuje min. 2,5 godz. Żeby ułatwić wczasowiczom zdobywanie najwyższego wierzchołka Karkonoszy, w roku 1959, wybudowano Miejską Kolej Linową, którą wjedziemy z dolnej stacji (na terenie Białego Jaru w Karpaczu Górnym) na Kopę – 1375 m n.p.m. Dotarcie na Kopę zajmuje jedynie 15 minut. W zimie kolej stanowi podstawę działania obszaru narciarskiego Kopa – Złotówka.
Smogornia – szczyt położony na głównej grani Karkonoszy, zwanym również Śląskim Grzbietem. Wysokość Smogorni – 1489 m n.p.m. Od zachodu Smogornia sąsiaduje z Tępym Szczytem (1387 m n.p.m.) i Małym Szyszakiem (1435 m n.p.m.). Idąc od Smogorni w kierunku południowo-wschodnim schodzimy jej wschodnim zboczem o nazwie Srebrny Upłaz, potem wstępujemy na Równię pod Śnieżką. Na północ od Smogorni znajdują się urokliwe obniżenia terenu: Kocioł Smogorni (tu ma swoje źródło Srebrny Potok) oraz Kocioł Wielkiego Stawu. Przewyższeniem między kotłami prowadzi żółty szlak pozwalający „odwiedzić” malownicze karkonoskie skały: Słonecznik, Pielgrzymy i Kotki.
Wierzchołek Smogorni nie jest dostępny dla turystów – można go obserwować z biegnącego pod szczytem czerwonego szlaku turystycznego. Najbliżej do Smogorni jest z karkonoskich miejscowości Karpacz i Borowice.
Jednym z wierzchołków głównej grani Karkonoszy jest Mały Szyszak (niem. Kleine Sturmhaube, czes. Malý Šišák). Szczyt jest wysoki na 1440 m n.p.m. i biegnie nim granica granica państwowa między Czechami i Polską. Mały Szyszak leży ponad miejscowością Przesieka, między Przełęczą Karkonoską i Tępym Szczytem (1387 m n.p.m.), niedaleko schroniska Odrodzenie. Szczyt i zbocza, przede wszystkim po czeskiej stronie, pokrywają rozległe granitowe gołoborza.
Przez Mały Szyszak nie przechodzą szlaki turystyczne. Najbliżej wierzchołka prowadzi Główny Szlak Sudecki im. Orłowicza i zielony szlak Pielgrzymy – Schronisko Odrodzenie. Można tu dotrzeć także z miejscowości Przesieka niebieski szlak turystyczny na Przełęcz Karkonoską, a następnie czerwonym szlakiem w kierunku Śnieżki.
fot. www.karkonosze.pl
Trzeci ze względu na wysokość szczyt w polskiej części Karkonoszy to Łabski Szczyt – wysokość – 1471 m n.p.m. Wierzchołek ten położony jest w zachodnim fragmencie Śląskiego Grzbietu między Szrenicą a Śnieżnymi Kotłami. Szczyt położony jest po polskiej stronie granicy, a po czeskiej, znajduje się źródło Łaby.
Poniżej szczytu, na hali, na wysokości 1168m n.p.m. znajduje się górskie Schronisko Pod Łabskim Szczytem – jest jednym ze starszych schronisk – zbudowano je w XVII wieku, krzyżuje się tu kilka szlaków turystycznych. Schronisko mocno odbiega od standardów hotelowych – nie ma tu luksusów, docenią je prawdziwi wędrowcy. Należy liczyć się z tym, że w schronisku nie zawsze jest prąd – schronisko zasila agregat prądotwórczy – warto więc zabrać ze sobą latarki.
Aby dotrzeć na szczyt ze Szklarskiej Poręby trzeba dysponować czasem mniej więcej 3 godzin. Można ruszyć ze Schroniska Kochanówka i wędrować szlakiem niebieskim do Małego Śnieżnego Kotła, a stamtąd czerwonym na Łabski Szczyt, można także wyjść z ul. 1-go Maja i podążać szlakiem żółtym albo szlakiem czerwonym przez Wodospad Kamieńczyka – ta droga, szczególnie do wodospadu, jest dość stroma. Analogiczna ilość czasu będzie potrzebna jeżeli chcemy dojść na Łabski Szczyt z Michałowic bądź Jagniątkowa.
źródło: www.karkonosze.pl
Śmielec – to jeden ze wierzchołków na Śląskim Grzbiecie w Karkonoszach o wysokości 1424 m n.p.m. Określenie Śmielec pojawiło się po II Wojnie Światowej, w czasie tłumaczenia niemieckich map. Poprzednio to właśnie ten szczyt nazywał się Wielki Szyszak i w ten sposób jest nazywany przez Czechów i Niemców po dziś dzień (czes. Velky Šišak, niem. Große Sturmhaube). Natomiast, dzisiejszy szczyt Wielki Szyszak przez Niemców i Czechów jest nazywany Wysokie Koło.
Pokryty, zarastającą kosówką, gołoborzem, granitowy szczyt Śmielec leży nad dzielnicą Jeleniej Góry – Jagniątkowem, pomiędzy Czeskimi Kamieniami i Wielkim Szyszakiem.
Do Śmielca można Dojść na dwa sposoby:
- szlakiem niebieskim z Jagniątkowa
- czerwonym, głównym szlakiem sudeckim z kierunku Karpacza albo Szklarskiej Poręby
Pod Śmielcem leży jeden z karkonoskich kotłów polodowcowych – Czarny Kocioł Jagniątkowski.
fot. www.karkonosze.pl
Wielki Szyszak (1509 m n.p.m.) – czwarty pod względem wysokości szczyt Karkonoszy i całych Sudetów, a drugi szczyt polskich Karkonoszy. Dawna nazwa tego szczytu to „Wielkie Koło”, natomiast nazwę „Wielki Szyszak” nosił sąsiedni szczyt, nazywający się obecnie „Śmielec„. Zmiana nazwy nastąpiła zaraz po wojnie podczas opisywania niemieckich map kartograficznych. Nazwy czeskie i niemieckie obu szczytów pozostały niezmienione.
Przez wierzchołek przebiega granica Polski z Czechami. Zbudowany jest z granitu karkonoskiego (jest to najwyższy granitowy szczyt Karkonoszy), pokryty gołoborzem, a na jego wierzchołek (omijany przez Główny Szlak Sudecki) – od wschodniej strony – można wejść po drodze składającej się z kamiennych płyt, która została ufundowana w XIX wieku przez ród Schaffgotschów. Kilka lat po zjednoczeniu niemieckich krajów (w 1888 roku) ustawiono na szczycie kamienną piramidę z wyrytą literą W oraz posąg orła, jest to pomnik Wilhelma I – cesarza Niemiec.
Na wierzchołek nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, ale przez szczyt biegnie zimowa wersja trasy granią Karkonoszy (trawers północną stroną Wielkiego Szyszaka jest zamknięty).
źródło: www.e-karpacz.pl
Śnieżka – najwyższy szczyt Karkonoszy (1602 m n.p.m.) i zarazem całych Sudetów. Charakterystyczna piramida pokryta rumowiskiem skalnym – gołoborze, będącym efektem wietrzenia mrozowego. Wznosząca się ponad 200 m nad okoliczne grzbiety Śnieżka posiada niezwykle surowy klimat – średnio przez 200 dni w roku temperatura spada poniżej zera, często wiejące, porywiste wiatry przekraczają prędkość 30 m/s, a przez większą część roku sam szczyt tonie w chmurach.
Na szczycie barokowa kaplica pod wezwaniem św. Wawrzyńca – patrona przewodników z XVII wieku, w której każdego roku w dniu 10 sierpnia, odprawiana jest uroczysta msza święta. Pierwsze schronisko wybudowano 1850 r., po stronie czeskiej 1868. W 1900r wybudowano obserwatorium meteorologiczne, a w 1948 doprowadzono kolej krzesełkową z Pecu pod Śnieżką. Obecnie schronisko i obserwatorium zostało udostępnione do zwiedzania, mieści się w budynku w kształcie trzech spodków. Ze szczytu rozległa panorama.